Το βλέμμα αρχικά μαγνητίζεται και σαγηνεύεται από το χρώμα. Αυτό το υπέροχο, κομψό κόκκινο της βουργουνδίας, τόσο κλασικό και διαχρονικό, ντύνει ιδανικά το καλλίγραμμο και καμπυλωτό σώμα της Groma που αποπνέει έναν διακριτικό αισθησιασμό. Τα μαύρα πλήκτρα, η ασημί ρίγα στο αποσπώμενο κάλυμμα της μελανοταινίας και το ανάγλυφο λογότυπο της Groma στα δεξιά, σαν καρφίτσα στο παλτό μιας αριστοκρατικά ντυμένης κυρίας, συμπληρώνουν την πολύ όμορφη εικόνα. Κερασάκι στην τούρτα, το τεράστιο στήριγμα χαρτιού πίσω από τον κύλινδρο, το μεγαλύτερο που έχω δει ως τώρα σε γραφομηχανή, με μήκος 17 εκατοστά!
Διαθέτει τυπικό ελληνικό πληκτρολόγιο διάταξης QWERTY με επιπλέον κεφαλαία λατινικά γράμματα, τριπλή επιλογή χρήσης μελανοταινίας (μαύρο, κόκκινο και stencil), επιλογή διάκενου γραμμής τεσσάρων θέσεων και λειτουργία στηλοθέτη (tab). Ο σειριακός αριθμός, βρίσκεται ακριβώς δίπλα και αριστερά από το δεξί καρούλι της μελανοταινίας. Η δική μου γραφομηχανή έχει τον αριθμό 351569, που την τοποθετεί χρονικά στο 1957, την τελευταία χρονιά που το συγκεκριμένο μοντέλο ήταν σε παραγωγή.
Η επωνυμία Groma γεννήθηκε το 1924, από τον συνδυασμό της αρχικής ονομασίας της εταιρείας Maschinenfabrik G.F.Grosser με την πόλη Markersdorf της Σαξονίας, όπου ήταν και η έδρα της. Με τη λήξη του 2ΠΠ, η εταιρεία, ακολουθώντας τη μοίρα των μαζικών κρατικοποιήσεων στην Ανατολική Γερμανία, μετονομάστηκε σε VEB Groma Schreibmaschinen (VEB σημαίνει "κρατική επιχείρηση"). Τα μοντέλα Ν και Τ αποτελούσαν τα βασικά μοντέλα γραφομηχανών που κατασκεύαζε μεταπολεμικά η Groma. Πρακτικά, και τα δύο ήταν πανομοιότυπα με μόνη διαφορά την ύπαρξη του tab στις μηχανές Τ. Από το 1957 τη θέση τους πήρε το μοντέλο Combina, επίσης σε δύο εκδόσεις, με και χωρίς tab, που κατασκευαζόταν έως και το 1960. Από το 1951, η Groma παρουσίασε και πολύ ελαφριές φορητές γραφομηχανές, με πρώτο το μοντέλο Gromina, που το 1955 αντικαταστάθηκε από το Kolibri, τη διασημότερη και πιο επιτυχημένη γραφομηχανή της Groma, από τις λεπτότερες και ελαφρύτερες που κατασκευάστηκαν ποτέ. Η εταιρεία σταμάτησε οριστικά την παραγωγή γραφομηχανών το 1962.
Η γραφομηχανή μου βρέθηκε σε ιδανική κατάσταση. Όλα τα μηχανικά μέρη δουλεύουν κανονικά, χωρίς προβλήματα και χωρίς να εντοπίζεται πουθενά σκουριά, ενώ το χρώμα στο σώμα της μηχανής είναι λαμπερό και καθαρό με ελάχιστα σημάδια και χτυπήματα σε γωνίες, όπως είναι απολύτως φυσιολογικό. Η θήκη είναι σε αρκετά καλή κατάσταση και μάλιστα φέρει στο πλάι της ένα χρυσαφί αυτοκόλλητο με την ένδειξη "American Institute", που όπως υποψιάζομαι, πρέπει να ήταν ο πρόγονος κάποιου από τα πολλά αμερικανικά ιδρύματα που λειτουργούν στην Ελλάδα.
Το μόνο που χρειάστηκε εγώ να κάνω (και θα το έκανα ούτως ή άλλως) είναι ένας καλός καθαρισμός για να απομακρύνω κυρίως σκόνη και χνούδια από το εσωτερικό του μηχανισμού, όπως και στα τυπογραφικά στοιχεία που είχαν αρκετά υπολείμματα από παλιό ξεραμένο μελάνι. Η μηχανή τυπώνει μια πολύ ιδιαίτερη και όμορφη γραμματοσειρά, με γράμματα μικρότερα απ΄ ότι συνήθως, που αποδίδει περισσότερους χαρακτήρες ανά αράδα. Τώρα μπορώ να απολαμβάνω σε όλη τους την μεγαλοπρέπεια τις όμορφες λεπτομέρειες στη σχεδίαση, το ζεστό χρώμα, τις προκλητικές καμπύλες και τη σιγουριά που εμπνέει στο γράψιμο αυτή η γραφομηχανή.
0 Σχόλια