Οι δύο πιο πρόσφατες προσθήκες της συλλογής μου, παιδιά και οι δύο της μεγάλης οικογένειας Olympia, επιβεβαιώνουν για μία ακόμη φορά στα μάτια μου τη γερή κράση και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των γραφομηχανών της αγαπημένης γερμανικής εταιρείας. Ο λόγος για μια Traveller de Luxe κατασκευής του 1977 και μια Monica του 1966.
Οι γραφομηχανές Traveller ήταν η πιο γνωστή και επιτυχημένη εμπορικά σειρά φορητών μοντέλων της Olympia. Πρωτοπαρουσιάστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και βρισκόταν σε παραγωγή μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980 - ίσως και λίγο παραπάνω. Η σειρά Traveller περιελάμβανε, εκτός από το βασικό μοντέλο, το Traveller de Luxe, με επιπλέον χαρακτηριστικά την ρύθμιση ευαισθησίας στα πλήκτρα και την υποστήριξη δίχρωμης μελανοταινίας και το de Luxe S με στηλοθέτη. Από το 1971, η Olympia ανέθεσε την παραγωγή των μηχανών Traveller στο εργοστάσιο της εταιρείας UNIS, στο Σεράγεβο της πρώην Γιουγκοσλαβίας (σημερινή Βοσνία και Ερζεγοβίνη), η οποία παράλληλα, κυκλοφορούσε και όμοιες μηχανές με το δικό της λογότυπο, ως UNIS tbm και UNIS tbm de Luxe. Αργότερα και η Olivetti αγόρασε τα δικαιώματα χρήσης του design και κυκλοφόρησε τα μοντέλα Tropical και Roma από το εργοστάσιό της στη Βραζιλία. Χαρακτηριστικά των Traveller ήταν η προσεγμένη ποιότητα κατασκευής, μιας που σχεδόν όλα τα μέρη τους ήταν φτιαγμένα από χυτό μέταλλο, που μοιραία τις έκανε λίγο πιο βαριές από τον ανταγωνισμό, αλλά και ο πολύ μοντέρνος σχεδιασμός τους που τις κάνει σύγχρονες ακόμα και με τα σημερινά δεδομένα.
Η δική μου Traveller de Luxe φέρει αριθμό σειράς 15-3785242 και είναι κατασκευασμένη το 1977 στην Γιουγκοσλαβία. Τη βρήκα εξαιρετικά βρώμικη, είχε να χρησιμοποιηθεί πάρα πολλά χρόνια και με το κάλυμμά της σε κακή κατάσταση. Είναι κάτι που πάντα με εντυπωσιάζει, αν και έχει ξανασυμβεί. Χρειάστηκε απλά ένα καλό, προσεγμένο καθάρισμα για να αρχίσει και πάλι η γραφομηχανή να λειτουργεί σχεδόν σαν καινούρια. Και αν κάτι δεν "διόρθωσε" απόλυτα ο καθαρισμός, το έκανε σιγά σιγά η επιστροφή στη χρήση. Αν κάτι προδίδει την ηλικία αυτής της γραφομηχανής είναι το κάλυμμά της, που καθάρισα όσο καλύτερα μπορούσα, έχει ωστόσο αρκετά χτυπήματα και ένα ...κάψιμο από τσιγάρο(!) να δεσπόζει δίπλα στο χερούλι. Γράφει θαυμάσια με άνετη, ελαφριά αίσθηση στα δάχτυλα και δίνει σιγουριά ότι μπορεί να αντέξει πολλά χρόνια χρήσης ακόμα. Μοναδικό μειονέκτημα, σε σχέση με τις άλλες υπερ-φορητές γραφομηχανές της συλλογής μου, είναι το βάρος της, στα 5,2 κιλά.
Η δεύτερη γραφομηχανή που θα δούμε, είναι μια Olympia Monica. Τα μοντέλα Monica, παράγονταν παράλληλα με την πολύ γνωστή και βασική σειρά μηχανών SM της γερμανικής εταιρείας και αποτελούσαν ουσιαστικά μια πιο λιτή και οικονομική εκδοχή τους. Άρχισαν να παράγονται από το 1960 και συνέχισαν σε διάφορες παραλλαγές μέχρι και το κλείσιμο της βασικής γραμμής παραγωγής της Olympia στη Γερμανία. Οι μηχανές Monica δεν έχουν λειτουργία στηλοθέτη, ούτε ρύθμιση ευαισθησίας στα πλήκτρα, το περίβλημά τους είναι ελαφρώς πιο απλουστευμένο σε σχέση με των SM και επίσης έχουν διαφορετικά ποδαράκια στη βάση τους.
Πίσω στη δική μου Olympia Monica, που έχει τον ιδιαίτερο αριθμό σειράς 3100000 και έχει κατασκευαστεί το 1966 στην Δυτική Γερμανία. Στιβαρή, βαριά γραφομηχανή, κατηγοριοποιείται στις φορητές αλλά, όπως και όλες οι SM, είναι πολύ ποιοτική και αξιόπιστη, γι' αυτό μπορεί άνετα να γίνει μια μηχανή γραφείου για συχνή χρήση. Έφτασε στα χέρια μου χωρίς προβλήματα, αλλά και χωρίς θήκη. Εμφανισιακά παρουσιάζει μονάχα λίγες φθορές στο εμπρόσθιο τμήμα του σώματος, ενώ τα τρία από τα τέσσερα ποδαράκια της ήταν κατεστραμμένα και τα αντικατέστησα χρησιμοποιώντας το κόλπο με τα αυτοκόλλητα για έπιπλα, για το οποίο σας μίλησα σε προηγούμενη ανάρτηση.
0 Σχόλια