Η SM7 της Olympia ήταν ένα μοντέλο που ήθελα από καιρό να αποκτήσω και να δουλέψω, έχοντάς το ψηλά στη "λίστα επιθυμιών" μου. Τόσο επειδή μηχανικά μάς έρχεται από την καλύτερη περίοδο της αγαπημένης γερμανικής φίρμας, όσο και επειδή κατά τη γνώμη μου είναι και από τις πιο κομψές αισθητικά.
Η σειρά SM (από τις λέξεις Schreibmaschine Mittelgroß, που στα γερμανικά σημαίνει "γραφομηχανή μεσαίου μεγέθους") έδωσε κάποια από τα κορυφαία μοντέλα ημι-φορητών μηχανών από τα τέλη της δεκαετίας του 1940 και το μοντέλο SM1 έως περίπου και τα μέσα της δεκαετίας του 1970 με την SM9. Στην ίδια σειρά περιλαμβάνεται και το μοντέλο Monica, που ήταν μια πιο λιτή, οικονομικότερη εκδοχή των SM. Είχαμε δει εδώ μια Olympia Monica του 1966. Το μοντέλο SM7 άρχισε να κατασκευάζεται το 1961, εισάγωντας ένα ολοκαίνουριο, πιο τετραγωνισμένο, μοντέρνο περίβλημα σε σχέση με τις προηγούμενες της σειράς SM και ήταν διαθέσιμο εργοστασιακά σε τρεις αποχρώσεις, λευκό, ροζ και μπλε.
Όταν σε μια από τις ...γνωστές μου βόλτες ανακάλυψα αυτή την SM7 και της έριξα μια πρώτη ματιά, ομολογώ πως ξεγελάστηκα. Ενθουσιασμένος που επιτέλους βρήκα μια τέτοια μηχανή, προσπέρασα τα έντονα κολλήματα στα πλήκτρα που ωστόσο δούλευαν χωρίς εμφανές μηχανικό πρόβλημα. "Εντάξει", σκέφτηκα, "θα είναι απλά λίγο πιο βρώμικη από τα συνηθισμένα". Αργότερα, όταν στο σπίτι έκατσα να τη δοκιμάσω κανονικά, με περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη. Σχεδόν σε όλον τον μηχανισμό εσωτερικά ήταν απλωμένη μια περίεργη κολλώδης ουσία που δεν κατάφερα να προσδιορίσω. Πιθανόν ένα "κοκτέιλ" από παλιές λιπάνσεις, σκόνη, υγρασία και οτιδήποτε άλλο μπορεί να τρύπωσε κατά καιρούς εκεί μέσα.
Επιχείρησα να καθαρίσω τη μηχανή με την μέθοδο που συνήθως χρησιμοποιώ (την οποία μπορείτε να δείτε αναλυτικά στο βίντεο Γραφομηχανεύοντας #4) η οποία όμως εδώ δε λειτούργησε. Η περίεργη αυτή βρωμιά δεν έφευγε ό,τι κι αν έκανα. Ιδανικά, έπρεπε να λύσω τα μέρης της γραφομηχανής και να ακολουθήσω μια άλλη μέθοδο πλύσης που ακόμα δεν αισθάνομαι σίγουρος για το αν μπορώ να την χρησιμοποιήσω σωστά, χωρίς να προκαλέσω ζημιά. Οπότε, αποφάσισα να ακολουθήσω τον πιο δύσκολο δρόμο.
Για πολλές μέρες, με υπομονή και προσεκτικές κινήσεις, αφαιρούσα τη βρωμιά χρησιμοποιώντας τσιμπηδάκια, βελόνες και μπατονέτες, εφαρμόζοντας έπειτα καθαριστικό και μετά όλα ξανά απ' την αρχή, δεύτερο και τρίτο χέρι. Ήταν χρονοβόρο, δύσκολο, σαν άσκηση υπομονής, αλλά τουλάχιστον έφερε αποτέλεσμα. Σύντομα η μηχανή άρχισε να ελευθερώνεται. Η χρήση ανάμεσα στα καθαρίσματα λειτουργεί επίσης σας ένας τύπος καθαρισμού, βοηθώντας να ξεμπλοκάρει ο μηχανισμός. Τα τυπογραφικά στοιχεία άρχισαν να κινούνται ανεμπόδιστα, το στέλεχος του κυλίνδρου επίσης, το κουδουνάκι που παρέμενε σιωπηλό άρχισε να ακούγεται ξανά. Είναι πολύ δύσκολο (έως αδύνατον μάλλον) να αφαιρεθεί εξ' ολοκλήρου αυτή η κολλώδης ουσία από το εσωτερικό της μηχανής, αλλά τουλάχιστον τώρα μπορεί να χρησιμοποιηθεί κανονικά, χωρίς τίποτα να κολλάει.
Ήταν η ώρα να αρχίσω να χαίρομαι πραγματικά την υπέροχη SM7 μου, που φέρει σειριακό αριθμό 2003817, κατασκευασμένη το 1962. Χαλαρός πια από το άγχος του καθαρισμού, παρατήρησα κάτι που όλο αυτό το διάστημα το είχα κυριολεκτικά μπροστά στα μάτια μου, αλλά δεν το έβλεπα. Το πληκτρολόγιό της, συνειδητοποίησα πως δεν είναι το τυπικό ελληνικό πληκτρολόγιο που συνήθως συναντώ στις γραφομηχανές, μιας που απουσιάζουν οι επιπλέον λατινικοί χαρακτήρες. Είναι η πρώτη φορά που είδα αυτή τη διάταξη σε ελληνικό πληκτρολόγιο. Επίσης, παρατηρήστε την ύπαρξη του αριθμού 1 στη δεύτερη σειρά πλήκτρων, μαζί με σύμβολο για τη Δραχμή.
Κάνοντας μια αναζήτηση στο διαδίκτυο ώστε να ανακαλύψω πλητροφορίες για αυτή τη διάταξη δεν κατάφερα να βρω το παραμικρό, οπότε αν κάποιος από τους φίλους γραφομηχανόβιους γνωρίζουν κάτι παραπάνω ας το μοιραστούν στα σχόλια της δημοσίευσης. Να λοιπόν που η SM7 μου έχει και ένα ιδιαίτερο, σπάνιο χαρακτηριστικό. Πολύ το χαίρομαι!
Η μηχανή είναι πραγματικά δυνατή και ευχάριστη στη χρήση, η ποιότητα των υλικών και της κατασκευής είναι κάτι που πλέον δε με εκπλήσσει αφού η εμπειρία έχει δείξει -και το έχουμε πει πολλές φορές- ότι πρόκειται για μηχανές που ήταν φτιαγμένες για να αντέχουν στο χρόνο και όχι για να τις πετάς μετά από λίγα χρόνια. Νομίζω ωστόσο ότι όποια γραφομηχανή από τη συγκεκριμένη σειρά της Olympia βρείτε ή επιλέξετε, έχοντας εμπειρία και με την Olympia Monica, θα αποδειχθεί ιδανική και σίγουρα αξιόπιστη για συστηματικό γράψιμο.
Διαβάστε στο προσωπικό μου ιστολόγιο το δακτυλογράφημα "Αγαπημένο μου σημειωματάριο", που έχει γραφτεί με την Olympia SM7.
0 Σχόλια